Kώστας Kαββαθάς
«_ Πώς είναι δυνατόν άνθρωποι που έχουν περάσει όλη τους τη ζωή στα
κομματικά γραφεία συζητώντας πώς θα σώσουν την_ Ελλάδα να καταλάβουν τι
σημαίνει να έχεις μισθούς, IKA, σύκα, χαρτόσημα, ΦΠΑ, τόκους, υποχρεώσεις
και να μην εισπράττεις από_ πουθενά, όχι γιατί δε διαθέτεις το μηχανισμό ή
την υπομονή, αλλά γιατί ένα πλέγμα διάτρητων νόμων, που ο ένας ακυρώνει τον
άλλον, προστατεύει ΠΑΝΤΑ τους απατεώνες και κυνηγάει τους νομοταγείς;_»
Της νύχτας τα καμώματα
ΚΑΛΑ E... Δεν ξέρω αν υπάρχει άλλη χώρα στον κόσμο σαν τη δική μας. Δεν
ξέρω να υπάρχει άλλο κράτος που να προσφέρει καθημερινά στους πολίτες ή
υπηκόους του τόσο μεγάλες δόσεις αγνού και άδολου χιούμορ. Παρόλο που μετά
από τόσα χρόνια θα έπρεπε να γνωρίζω, ομολογώ ότι ακόμα δεν έχω καταλάβει
αν οι ηθοποιοί που μας κάνουν και γελάμε γράφουν μόνοι τους τα «κείμενα» ή
τους τα γράφουν άλλοι. Όπως και να έχει το πράγμα πάντως, κανείς δεν μπορεί
να παραπονεθεί για έλλειψη γέλιου (ή κλαυσίγελου ανάλογα με την τροχιά των
βλημάτων που εξαπολύουν οι γελωτοποιοί μας).
Πάρτε σαν παράδειγμα τον «πόλεμο» που ξέσπασε ανάμεσα στον υπουργό Δημοσίας
Τάξεως και τους ανθρώπους της νύχτας για το «ωράριο» των νυχτερινών
κέντρων. Προσοχή όμως! Μην το πάρετε σαν παράδειγμα, έτσι τυχαία. Δείτε το,
όπως λένε οι καθ? έξι συνεντευξιαζόμενοι, «στα πλαίσια της γενικότερης
κατάστασης». Εκεί δηλαδή που ως εθνικά υπερήφανος λαός που διαθέτει επίσης
εθνικά υπερήφανη, αλλά και ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική, καθόμασταν και
τρώγαμε τη μια σφαλιάρα μετά την άλλη με τις αλλεπάλληλες αναγνωρίσεις του
μορφώματος των Σκοπίων από τους πρώην «φίλους» μας στην EOK και στις ΗΠΑ,
να ?σου και μας προκύπτει, τι νομίζετε;
Ωράριο στη νύχτα!
Όλα τα ?χε η Μαργιωρή, ο φερετζές της έλειπε, που έλεγε και η μακαρίτισσα η
μάνα μου.
Και καλά να μας προέκυπτε και να ήμασταν μια οργανωμένη βορειοευρωπαϊκή
δημοκρατία όπου θα λειτουργούσαν, έστω και στοιχειωδώς, υπηρεσίες όπως
είναι η Αστυνομία, η διώξη του εγκλήματος, η αγορανομία, οι τελωνειακές
υπηρεσίες_ Θα λέγαμε ότι η απόφαση θα είχε κάποιες ελπίδες «υλοποίησης».
Όμως εδώ; Εδώ, στη χώρα της Φαιδράς Πορτοκαλέας, όπου μέσα σε δύο μόνο
νύχτες διώκτες και διωκόμενοι θα ανακαλύψουν, πέρα απ? το ότι είναι απ? το
ίδιο χωριό, ότι είναι «συγγενείς» και ότι έχουν και άλλα κοινά
ενδιαφέροντα, πώς θα «υλοποιηθεί» μια τέτοια απόφαση;
Επί έναν ολόκληρο μήνα αντί να παρακολουθούμε με κομμένη την ανάσα τις
κινήσεις και τα ταξίδια των πολιτικών μας ηγετών για την αντιμετώπιση της
εθνικής ξεφτίλας, δεν κάναμε τίποτε άλλο από το να ακούμε τις θέσεις των
κ.κ. Παπαθεμελή, Γιαννόπουλου, Ψωμιάδη(!), Καρρά και άλλων αστέρων της
ημέρας και της νύχτας για το «ωράριο» των σκυλάδικων!
Το τι ειπώθηκε δε λέγεται! O κ. υπουργός είπε ότι θα δημιουργήσει ειδικό
«κομμάντο» που θα ελέγχει το ωράριο των κέντρων. Κάτι σαν τους Αδιάφθορους
σκεφτήκαμε και τρέξαμε να κλείσουμε πρώτο τραπέζι πίστα για να
παρακολουθήσουμε τον Έλληνα Έλιοτ Νες (σε έκδοση 1.62). Καλά_ Φαντάζεστε τι
έχει να γίνει, αν οι αρμόδιοι διαθέτουν πράγματι τόσο χιούμορ, ώστε να
πραγματοποιήσουν τις απειλές τους; Φαντάζεστε τι κράξιμο έχει να πέσει,
όταν θα εμφανίζεται το χωρίς: πίστη, αξιοπρέπεια, στόχους, πάθος, χρήματα,
πιστεύω, πολιτισμό κομμάντο του Έλιοτ Νες; Για να εφαρμόσεις κάτι τόσο
μεγάλο, δύσκολο και ΠΕΡΑ ΓΙΑ ΠΕΡΑ ΣΩΣΤΟ όπως είναι ο έλεγχος των
εκμαυλιστηρίων ενός ολόκληρου λαού (των σκυλάδικων και συναφών
σκουπιδότοπων της νύχτας) πρέπει εσύ ο ίδιος, ο απλός πολίτης, ο απλός
αστυνομικός, ακόμα και ο υπουργός να είσαι ΜΕΣΑ ΣΟΥ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΑΠ? AYTA,
όχι τόσο γιατί έχεις το νόμο και το κράτος με το μέρος σου, αλλά γιατί η
ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΣΟΥ, H ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΕΙΣ KAI ΠΡΟΤΕΙΝΕΙΣ είναι ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ
απ? το θλιβερό θέαμα που παρουσιάζουν αυτά τα σπήλαια της βρωμιάς, της
κακογουστιάς, της συγκαλυμμένης τουρκιάς όπου «διασκεδάζουν» εκείνοι οι
Έλληνες και Ελληνίδες που σείουν τα οπίσθιά τους σαν οι πιο γνήσιοι
Τούρκοι.
Μα, θα πει κάποιος_ Πρώτον, δεν είναι ΟΛΑ τα νυχτερινά κέντρα το ίδιο και
δεύτερον, από πότε το κράτος αποφάσισε να το παίξει Πάντρε Παντρόνε; Το
ξέρουμε σαν κράτος-μπακάλη (συνεταιρισμοί), κράτος-γιατρό (ΕΣΥ),
κράτος-τηλεφωνήτρια (OTE), κράτος-ηλεκτροδότη (ΔΕΗ), νερουλά (ΕΥΔΑΠ),
φτάνει πια! Και θα ?χει δίκιο και στα δύο ζητήματα που θέτει. Όμως, σε όλες
τις όπως τις αποκαλούμε «πολιτισμένες» χώρες του κόσμου, στα κράτη που δε
διαθέτουν το χιούμορ του δικού μας και που οι νόμοι που υπάρχουν τηρούνται,
υπάρχουν ωράρια και κανόνες λειτουργίας για όλα τα κέντρα «καλά» και
«κακά». Και ένας απ? αυτούς λέει ότι δεν επιτρέπεται να ποτίζεις με αλκοόλ
(ή χασίς ή κράκ ή ηρωϊνη ή κόκα) παιδιά και μάλιστα κάτω των 17 ετών,
γιατί, αν σε πιάσουν οι πραγματικοί Αδιάφθοροι, οι Αστυνομικοί που θέτουν
τη ζωή τους κάθε νύχτα σε κίνδυνο όχι για τα λιγοστά δολάρια, μάρκα ή
φράγκα που παίρνουν, αλλά γιατί οι ΙΔΙΟΙ πιστεύουν ότι εκτελούν
ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΜΑ, αν σε πιάσουν λέγαμε, θα σου κόψουν τον κ..ο, θα σε στείλουν
στη στενή για να σαπίσεις και όχι για να βγεις την επομένη και να
συνεχίσεις το «θεάρεστο» έργο σου.
Όσο για το αν το ένα κράτος πρέπει να το παίζει και «πάντρε παντρόνε» θα
?λεγα πως ναι, με την προϋπόθεση ότι το σέβονται τα παιδιά του, δηλαδή οι
πολίτες του. Και για να το σέβονται τα παιδιά του, πρέπει πρώτα να τα
σέβεται αυτό. Και να που φτάσαμε στο ερώτημα-κλειδί που χαρακτηρίζει τη ζωή
στη σύγχρονη Έλλάδα: η κότα έκανε τ? αυγό ή το αυγό την κότα; Ή μια και
λικνιζόμαστε στους ήχους του τουρκοαμανέ που εκβάλλει ο «λαϊκός»
καλλιτέχνης: οι λεβεντοντερβίσιδες και οι σερμπετοχυμένες χανούμισσες που
λικνίζονται στην πίστα έφτιαξαν τη νεοελλάδα ή η νεοελλάδα έφτιαξε τα εν
λόγω δείγματα;
Ένα βήμα εμπρός, δύο πίσω
ΜΠΟΡΕΙ ακόμα να μην έχουν «βαρέσει κανόνια», μπορεί οι κεντρικές αρτηρίες
των πόλεων να μην έχουν γεμίσει «πτώματα» αλλά, αν συνεχιστεί η ίδια
κατάσταση, σύντομα οι οθόνες της τηλεόρασης και τα πρωτοσέλιδα των
εφημερίδων θα γεμίσουν από τις εικόνες των θυμάτων του πολέμου που το
«κράτος» έχει (ξανα)κηρύξει στο επιβατικό αυτοκίνητο. Και αυτή τη φορά τα
θύματα, πέρα από τους καταναλωτές που ήδη αναγκάζονται να αγοράζουν τις πιο
«φτωχές» εκδόσεις των διάφορων μοντέλων, θα είναι όσοι επιχειρηματίες
έκαναν το λάθος να επενδύσουν στη χώρα των αναδρομικών αποφάσεων, φόρων και
εισφορών, στη χώρα όπου αυτοί που την κυβερνούν δεν έχουν, στη συντριπτική
τους πλειοψηφία, διαχειριστεί ούτε περίπτερο.
Σίγουρα θα έχετε ακούσει -έστω και αν δεν ασχολείστε επαγγελματικά με το
αυτοκίνητο- ότι η αγορά έχει πάλι υποστεί πραγματική καθίζηση. Τα τελευταία
φορολογικά «μέτρα», η αύξηση των «τεκμηρίων» και οι διαδόσεις ότι θα
συνεχιστεί ή θα επαναληφθεί η απόσυρση είχαν αποτέλεσμα να μειωθούν οι
πωλήσεις, καθώς το κοινό περιμένει κάποιο «θαύμα» για να επιστρέψει στις
εκθέσεις.
Τι θα συμβεί όμως, αν δεν μας προκύψει ένας νέος Μάνος ή κάποιο
«παιδί-θαύμα;» Το σενάριο είναι γνωστό. Οι πρώτοι που θα εγκαταλείψουν το
πλοίο θα είναι όλοι εκείνοι οι «έμποροι» που πίστεψαν ότι η διετία
1992-1993 θα διαρκούσε για_ πάντα. H μία μετά την άλλη, οι πανάκριβες
εκθέσεις που δημιουργήθηκαν κυριολεκτικά «στην τούρλα του Σαββάτου» θ?
αρχίσουν να κλείνουν, αφού οι ιδιοκτήτες τους δε θα μπορούν να
αντιμετωπίσουν τα τεράστια έξοδα λειτουργίας συν τις δόσεις και τους τόκους
των δανείων που πήραν για να φτιάξουν αυτά τα σύγχρονα παλάτια του
εμπορίου. Την ίδια στιγμή οι άνθρωποι που έχουν δώσει προκαταβολές ή
περιμένουν να παραλάβουν τα καινούρια τους αυτοκίνητα, θ? αρχίσουν να
ψάχνουν τους -χαμένους- ιδιοκτήτες και ένα νέο σίριαλ με καλούς και κακούς
επιχειρηματίες θ? αρχίσει να προβάλλεται στην τηλεόραση.
Και καλά να κλείσουν μόνο καταστήματα πωλήσεων, εκθέσεις δηλαδή που δε
διαθέτουν καμία δυνατότητα τεχνικής υποστήριξης του πελάτη. Το κακό θα
είναι σχετικά μικρό. Τι θα συμβεί όμως, αν η πτώση των πωλήσεων οδηγήσει σε
πτώχευση και τελικά σε αφανισμό τους σοβαρούς επιχειρηματίες, που
πιστεύοντας ότι έφτασε η στιγμή να εκσυχρονιστούν, επειδή η χώρα τους είναι
πλέον πλήρες μέλος(;) της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προχώρησαν σε τεράστιες
επενδύσεις; Τι θα απογίνουν εκείνοι που διέθεσαν ακόμα και την «τελευταία
τους δεκάρα», που δανείστηκαν από τις τράπεζες για να φτιάξουν σύγχρονες,
κάθετες μονάδες, προκειμένου να εξυπηρετήσουν όσο πιο «ευρωπαϊκά» γίνονταν
το καταναλωτικό κοινό;
Και πάλι καλά με μια πολύ μεγάλη αντιπροσωπεία ή με μια ξένη εταιρία που
έχει τη δυνατότητα να αντλήσει κεφάλαια από το εξωτερικό με τόκο_ 5 και 7%.
Αυτή ίσως μπορέσει να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της και, το κυριότερο,
να στηρίξει τους αντιπροσώπους της (που και αυτοί έχουν δανειστεί
εκατοντάδες εκατομμύρια δραχμές -με 40%- για να φτιάξουν τις μονάδες τους).
Με τις άλλες, τις μικρότερες, αυτές που πίστεψαν ότι μετά την απόσυρση η
αγορά του αυτοκινήτου θα βάδιζε λίγο-πολύ στα ευρωπαϊκά αχνάρια, τι θα
γίνει;
Πώς θα μπορέσουν να ανταποκριθούν στη διπλή πρόκληση να εξυπηρετήσουν όσο
καλύτερα γίνεται τον πελάτη και να είναι συνεπείς στις οικονομικές τους
υποχρεώσεις;
Να χρησιμοποιήσουν τα «υπερκέρδη» των προηγούμενων ετών; Ξεχάστε το. Οι μεν
«ανόητοι» τα επένδυσαν ή τα επενδύουν αυτή τη στιγμή σε κτίρια και
εξοπλισμό για την μετά την πώληση εξυπηρέτηση, οι δε «έξυπνοι» τα έχουν ήδη
«επενδύσει» στις ελβετικέςτράπεζες. Οι τελευταίοι πρέπει να ενδιαφέρουν τη
Διώξη του Οικονομικού Εγκλήματος, οι πρώτοι όμως, τα θύματα του
νεοελληνικού «κράτους», ενδιαφέρουν όλους τους ιδιοκτήτες και πιθανούς
αγοραστές αυτοκινήτων.
Μα, τι λέμε όμως τώρα; Ποιος απ? εκείνους που κάθησαν ποτέ σε υπουργικό
θώκο έχει πείρα από το εμπόριο ή τη βιομηχανία (πέρα από μια-δυό φωτεινές
εξαιρέσεις). Πώς είναι δυνατόν άνθρωποι που έχουν περάσει όλη τους τη ζωή
στα κομματικά γραφεία συζητώντας πώς θα σώσουν την_ Ελλάδα να καταλάβουν τι
σημαίνει να έχεις μισθούς, IKA, σύκα, χαρτόσημα, ΦΠΑ, τόκους, υποχρεώσεις
και να μην εισπράττεις από_ πουθενά, όχι γιατί δε διαθέτεις το μηχανισμό ή
την υπομονή, αλλά γιατί ένα πλέγμα διάτρητων νόμων, που ο ένας ακυρώνει τον
άλλον, προστατεύει ΠΑΝΤΑ τους απατεώνες και κυνηγάει τους νομοταγείς;
Δεν περνάει ημέρα που οι μαθητευόμενοι μάγοι της -κάθε- «κυβέρνησης» να μην
πετάνε μια ρουκέτα που ακυρώνει την προηγούμενη. Θυμάστε τι θόρυβος είχε
γίνει με τις δηλώσεις E4 (ή 14 ή 24 τι σημασία έχει) της εφορίας; Τις
κατάργησαν, OXI γιατί οι πολίτες δεν υπάκουσαν στον -όποιο- νόμο, αλλά
γιατί οι θλιβεροί ανακάλυψαν αυτό που γράφουμε εδώ και 20 χρόνια σ? αυτήν
εδώ τη σελίδα: ότι το ίδιο το δικό τους κομματικό, αναξιόπιστο, πουλημένο
«κράτος» έκανε «μπίζνες» με τις δηλώσεις! Αντε λοιπόν πάλι απ? την αρχή,
όπως έγινε με χίλια δυο άλλα πράγματα, όπως έγινε και με την αγορά του
αυτοκινήτου όπου ο νέος υπουργός Οικονομικών ανακάλυψε το «λάθος» του
προκατόχου του κ.ο.κ., μέχρι τη στιγμή που ΟΛΟΙ οι Έλληνες θα γίνουν
φοροφυγάδες (για να γλιτώσουν από την αναξιοπιστία του «κράτους»).
Προβλήματα λοιπόν -πάλι- στην αγορά αυτοκινήτου και στον κόσμο που την
υπηρετεί σωστά. Αντίθετα, εποχή ιδιανική για τους αετονύχηδες, τους
κλέφτες, τους απατεώνες που βλέπουν ότι τώρα πρέπει να την «κάνουν
αρπαχτή».
Μα, θα πει πάλι ο στωικός της παρέας. Τι περιμένεις από μια χώρα που το
1994 χρηματοδοτεί την επαναλειτουργεία της_ Πειραϊκής-Πατραϊκής, των
Λιπασμάτων και του_ Νεώριου Σύρου; Τι περιμένεις από πολιτικούς-κομματάρχες
που πριν τις εκλογές προσλαμβάνουν από 25 έως 50.000 (κατά δήλωσιν)
εργαζομένους και την επομένη τους_ απολύουν ως υπεράριθμους!
Πώς είναι δυνατό να σκεφτεί κανείς ότι αυτό το «κράτος» που κάθε χρόνο
δαπανά για μισθούς και συντάξεις το ιλιγγιώδες ποσό των 2,2
τρισεκατομμυρίων δραχμών (κύριος παράγων του δημοσιονομικού ελλείμματος) θα
ενδιαφερθεί για την κατάσταση των σωστών επιχειρηματιών στο χώρο του
αυτοκινήτου ή σε οποιονδήποτε άλλο χώρο. Το μόνο που ενδιαφέρει αυτή την
-κοσμικών διαστάσεων- χοάνη είναι να αντλεί τους πόρους (από τους
εργαζομένους στον ιδιωτικό τομέα, από δάνεια, από την Κοινότητα δεν έχει
σημασία) για να ικανοποιήσει τη θανατηφόρα λαιμαργία της σε δραχμές.
Διάβασα (στην Καθημερινή, 30.11.93) ότι οι επαναπροσλήψεις κατά την επόμενη
τριετία των 25.000 «συμβασιούχων» που απολύθηκαν επί τη βάσει του ν.
1882/90 της Οικουμενικής κυβερνήσεως θα επιβαρύνουν το Δημόσιο με 20-25
δισ. δρχ το χρόνο, για να φτάσει το 1996 στη συνολική δαπάνη των 75 δισ.
δρχ. Για να καταδειχθεί το μέγεθος της επιβάρυνσης για το κοινωνικό σύνολο
(που ΠΟΤΕ δεν κατάλαβε OYTE πρόκειται να καταλάβει TI πληρώνει και ΓΙΑΤΙ)
αρκεί να αναφερθεί ότι οι δύο έκτακτες εισφορές απέδωσαν η μεν πρώτη (επί
Οικουμενικής, στα κέρδη των επιχειρήσεων) 50 δισ., η δε δεύτερη (επί Ν.Δ.
στα ακίνητα) 55 δισ.
Θα ήθελα να τελειώσω αυτό το EN ΛΕΥΚΩ με ένα-δυό αποσπάσματα από ένα άρθρο
του Γ. Μέρμηγκα στο BHMA της Κυριακής, 3.2.94.
«...Πάνω από 100 εκατ. λαθραία πακέτα τσιγάρα διακινούνται ελεύθερα κάθε
χρόνο στην Ελλάδα εξασφαλίζοντας κέρδη τουλάχιστον 30 δισ. στους
λαθρεμπόρους_», «...Η συγκεκριμένη δραστηριότητα είναι απλώς ένα κομμάτι
του τεράστιου παζλ των νέων μορφών λαθρεμπορίας και δασμοφοροδιαφυγής που
έχουν κατακλύσει τη χώρα και εκτείνονται από τα κρέατα, τυριά, μπανάνες και
τσιγάρα μέχρι υγρά καύσιμα, τις χιλιάδες των αγροτικών προϊόντων και φυσικά
τα ναρκωτικά_ Το υπουργείο Οικονομικών εκτιμά ότι η συνολική απώλεια
δημοσίων εσόδων από τη λαθρεμπορική δραστηριότητα υπερβαίνει τ._ 1 δισ.
δραχμές!...»
Και μετά απ? όλ? αυτά, το περίεργο είναι ότι ορισμένοι άνθρωποι, μεταξύ των
οποίων και ο υπογράφων, εξακολουθούν να έχουν απορίες!._.Κ.Κ.